Missie en visie | Koepel | Lage Landen + | Bestuur | Stichting
Stichting Erfgoed van de Lage Landen
Hoewel we vaak anders denken, heeft Nederland wel degelijk een culinaire historie. We hoeven alleen maar de stillevens van oude meesters te bekijken om de rijkdom aan groenten, vis, vlees, zuivel en meer te ervaren. Ons collectieve geheugen reikt echter iets van twee, hooguit drie generaties terug. Voor de Tweede Wereldoorlog en nog pakweg dertig jaar daarna was het gangbaar dat meisjes naar de huishoudschool gingen. Het Nieuwe Haagse Kookboek en dat van de Amsterdamse Huishoudschool (Wannée) hebben lange tijd bepaald wat bij 95% van de Nederlandse huishoudens ‘s avonds op tafel kwam.
Missie en visie
Stichting Culinair Erfgoed van de Lage Landen heeft tot haar doel gesteld het ondersteunen, in standhouden en bevorderen van het “ware” culinaire erfgoed van de Lage Landen, in het binnen- en buitenland. De stichting heeft geen winstoogmerk.
Dat klinkt fraai, maar wat betekent dit?
Door de jaren heen zijn er diverse activiteiten op het gebied van culinaire historie ontplooid. Meestal betreft het vertalingen of hertalingen van oude kookboeken, soms een geschiedkundig overzicht of er zijn lokale dan wel particuliere initiatieven op dit gebied. Vaak gebeurt een en ander met groot enthousiasme en beperkte middelen.
Als u een interessant initiatief, project of wat dan ook wilt starten, neem dan contact met ons op.
Koepel
Een specifiek op culinaire historie gerichte overkoepelende organisatie ontbrak. CELL is die koepel. CELL wil verbinden, kennis bundelen, verwijzen, onderzoek mogelijk maken et cetera. En dat door fondsen te werven en daarmee goede initiatieven financieel te ondersteunen. We willen dus niet zelf culinair historische activiteiten uitvoeren, maar wel mogelijk maken.
Lees hier ons beleidsplan (PDF)
De Lage Landen +
De Lage Landen zijn volgens de geldende opvattingen, simpel gesteld, een opgerekte Benelux: Nederland recht naar beneden t/m Luxemburg en dan ietwat noordwest tot zo ongeveer Duinkerken. CELL ziet dat wat ruimer. We kunnen het Nederlands taalgebied erbij nemen: de zogenaamde Krefeld-Neuss grens in Duitsland en dan omhoog naar Hamburg. We kunnen het nog breder trekken: het Hanzegebied. Want wie wel eens op Rügen is geweest, ziet dat wat ze daar platt noemen, wel heel erg Nederlands lijkt: ”Wat de Bur niet kennt, dat ät hei niet.” Tijdens de periode van de Hanze was Middelnederduits de voertaal. Men handelde met elkaar, men sprak met elkaar, men at met elkaar.
Onze + houdt ook in dat we de invloeden van daarbuiten op onze keuken meenemen (we hoeven alleen maar Indonesië als voorbeeld te nemen) en de invloed van de Nederlandse keuken op overzeese gebieden.
Bestuur
De bestuursleden van CELL zijn geen culinaire historici. Maar allen hebben ze grote affectie met ‘het culinaire’; of dit nu het promoten van producten uit de eigen regio betreft, de hogere kookkunsten of louter het eten en genieten.
Norbert Mergen-Metz, teelt, fokt, slacht en kookt
voorzitter
voorzitter@stichtingcell.nl, 06 53 26 13 88
Gabrielle de Nijs Bik, kunsthistorica met bovengemiddelde interesse voor groenten. Programma-/projectleider Cultuur bij Provincie Gelderland
secretaris
secretaris@stichtingcell.nl
Corinne Casseres, kookt graag en is bankier
penningmeester
penningmeester@stichtingcell.nl
Vacature
Stichting
Statuten van Stichting Culinair Erfgoed van de Lage Landen
Jaarverslag 2016 CELL (PDF)
Jaarcijfers 2015 CELL (PDF)
Jaarcijfers 2013-2014 CELL (PDF))